روایت‌شناسی با تحلیل ساختارها و توصیف قوانین و ویژگی‌های حاکم بر روایت استوار است و با واکاوی کلیت متون و ارتباط آن‌ها با یکدیگر برآن است تا به دستور زبانی دست یابد که در همه متون روایی کاربرد داشته باشد. عنصر شخصیت یکی از عناصر اساسی در ادبیات داستانی است که جهان بینی و اندیشه نویسنده را بازتاب می‌دهد. ساختارگرایی از جمله مکاتبی هست که به صورت علمی و هدفمند به موضوع شخصیت پرداخته‌اند. برخی از ساختارگرایان اهمیت شخصیت را در کنش‌های صورت گرفته توسط آن‌ها می‌دانند و عده‌ای چون ریمون کنان ارزشی فردگونه برای شخصیت قائل است. رمان تاریخی الطنطوریة، اثر رضوی عاشور، نویسنده‌ی معاصر مصری، گزینه‌ای مناسب برای مطالعات روایت شناسی (بررسی شخصیت) محسوب می‌شود. نویسنده در پرداخت به شخصیت از دو روش مستقیم و غیر مستقیم استفاده کرده است. روش مستقیم اگر چه سادگی و صرفه جویی در وقت را به دنبال دارد، اما امکان سپیدخوانی وکنجکاوی و لذت کشف را از مخاطب می‌گیرد. برای این منظور نویسنده از روش غیر مستقیم برای تقویت ساختار و انتقال بهتر معنا بهره جسته است..خواننده در این روش خود از طریق کنش‌ها، نام-گذاری اشخاص و گفتگوی بین افراد پی به شخصیت و خواسته‌ها، آرمان‌ها می‌برد و می‌تواند درباره شخصیت‌ها قضاوت کند و نظر بدهد. این پژوهش با روش توصیفی -تحلیلی به بررسی وجوه بازنمایی شخصیت در رمان الطنطوریه می‌پردازد تا با درک و فهم آن عناصر، عرصه برای کشف، شهود و روش تولید معنا از متن وی فراهم شود.
عباسی, نسرین, & عبدی, صلاح الدین. (1402). نگرش ساختارگرایی به شخصیت بررسی موردی رمان الطنطوریه، اثر رضوی عاشور. پژوهش در آموزش زبان و ادبیات عرب, 5(1), 107-126.
MLA
نسرین عباسی; صلاح الدین عبدی. "نگرش ساختارگرایی به شخصیت بررسی موردی رمان الطنطوریه، اثر رضوی عاشور". پژوهش در آموزش زبان و ادبیات عرب, 5, 1, 1402, 107-126.
HARVARD
عباسی, نسرین, عبدی, صلاح الدین. (1402). 'نگرش ساختارگرایی به شخصیت بررسی موردی رمان الطنطوریه، اثر رضوی عاشور', پژوهش در آموزش زبان و ادبیات عرب, 5(1), pp. 107-126.
VANCOUVER
عباسی, نسرین, عبدی, صلاح الدین. نگرش ساختارگرایی به شخصیت بررسی موردی رمان الطنطوریه، اثر رضوی عاشور. پژوهش در آموزش زبان و ادبیات عرب, 1402; 5(1): 107-126.
)