یکی از مهم‌ترین شاخصههای هنری و ابداعی گفتمان رثائیات حسینی شریف رضی و جواهری در لایة نحوی، بسامد بالای ضمایر است. هرچند تنوع ضمایر نسبت به سایر انواع کلمه از قبیل اسم، فعل، صفت و قید کمتر به چشم می‌خورد؛ اما برخورد شریف رضی و جواهری با آن‌ها می‌تواند محملی برای ایجاد خلاقیت و مقاصد شاعرانه باشد. نگارندگان در مقالة پیشرو با روش توصیفی ـ تحلیلی و با بهره‌گیری از داده‌های آماری، به بررسی کارکردهای دلالتی و معنایی ضمایر در رثائیات حسینی دو شاعر پرداخته است. برخی از مهم‌ترین نتایج مقاله حاکی از آن است که هر دو شاعر به‌ویژه جواهری از این مقوله زبانی بهرة خلاقانه و شاعرانه برده و به بهترین شکل ممکن معانی موردنظر خود را به خوانندگان منتقل کرده‌اند. جواهری از ضمیر به‌عنوان یکی از عوامل مهم انسجام متنی، تأکید معنایی و ایجاد تعلیق، بهره برده است. شریف رضی نیز با استعمال فراوان ضمیر جمع متکلم به‌نوعی خود را در زمرة اهل بیت و بنی‌هاشم قرار داده است.
)