طــراحی واحد یادگیری در درس آموزش زبان عــربی با تمرکز بر نظریه‌ی پیوندگــرایی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 روان‌شناسی و مشاوره، دانشگاه فرهنگیان، صندوق پستی 889- 14665 تهران، ایران

2 عضو هیات علمی دانشگاه فرهنگیان -

10.48310/alle.2025.4510

چکیده

با ورود به هزاره‌ی سوم، هدف آموزش از یاددهی به یادگیری تغییر نموده، به گونه‌ای که بر اساس نظریه‌ی پیوندگرایی این دانش‌آموز است که همه یا بخشی از دانش خود را می‌سازد. بر همین اساس، هدف از پژوهش حاضر که به شیوه‌ی مرور روایتی انجام گرفت؛ طراحی محتوای یادگیری در درس زبان عربی بر اساس اصول پیوندگرایی بوده است. امروزه محتوا و استانداردهای تولید شده بر اساس دیدگاه‌های سنتی همچون رفتارگرایی دیگر برای هزاره‌ی سوم کارآمد نیستند. بلکه فرد باید از طریق ویژگی‌هایی همچون تنوع بخشی به تجارب یادگیری، روزآمد بودن و اتصال به شبکه‌های در حال شکل‌گیری دانش به مدیریت دانش در دسترس بپردازد تا از این طریق قادر باشد به یادگیری‌ استانداردهای ویژه‌ی عصر دیجیتال بپردازد. توجه به تنوع در تولید محتوا، شناسایی منابع، گره‌ها و شبکه‌های انسانی و غیر انسانی مرتبط با یادگیری، روزآمد بودن و یادگیری مادام‌العمر، دانش پیوندی و یادگیری شبکه‌ای، نقش تسهیل‌کننده‌ی معلم و ماهیت پویای فراگیر از جمله مواردی بوده‌اند که در طراحی واحد یادگیری زبان عربی بر اساس نظریه‌ی پیوندگرایی مورد تأکید است. به نظر استفاده از اصول و آموزه‌های دیدگاه پیوندگرایی در طراحی محتوای درس زبان عربی بتواند پاسخ مناسب‌تری به استانداردهای ویژه‌ی مورد نیاز فراگیران در هزاره‌ی سوم باشد. از این رو پژوهش حاضر استفاده از آموزه‌های پیوندگرایی در تولید محتوای زبان عربی را در مقطع متوسطه‌ پیشنهاد می‌کند.

کلیدواژه‌ها

پژوهش در آموزش زبان و ادبیات عرب
دوره 7، شماره 2 - شماره پیاپی 2
دوره 7 ، شماره 2 ، 1404
شهریور 1404
صفحه 124-141

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار