"بیداری اسلامی" یا به تعبیر رسانههای غربی و عرب زبان "بهار عربی"، موجی از انقلابها و خیزشهای مردمی است که از سال 2010، جهان عرب را در بر گرفته است. این انقلابها و خیزشها که در پی خودسوزی جوانی در کشور تونس اغاز گردید، در گذار زمان، هر کدام پیام خاصی در پی داشت. در کشور تونس به فرار رئیس جمهور، در لیبی به کشته شدن معمر قذافی، در مصر به سقوط حسنی مبارک منجر شده و در کشور بحرین نیز ، سرکوب و طایفهگرایی و شورش فرقهای شیعیان نامیده شد. به طور کلی دو رویکرد و دیدگاه اصلی دربارهی ماهیت این انقلابها و خیزشها در سطح جهان مطرح شده است که عبارتند از "بیداری اسلامی" و "بهار عربی". هر کدام از این عناوین، طرفداران خاص خود را دارند و طرفداران هر یک، به نحوی نظریهی مقابل را رد و مردود میشمارند. در همین راستا پژوهش حاضر با استفاده از رویکرد جهت دار در روش تحقیق تحلیل محتوای کیفی، اشعار جنبش 14 فوریه رامورد تحلیل و بررسی قرار داده است. تحلیل و بررسی این اشعار حاکی از این است که نظریهی "بیداری اسلامی" در مورد جنبش 14 فوریهی بحرین از درجه صداقت بیشتری برخوردار بوده و نظریهی "بهار عربی"در مورد آن محلی از اعراب ندارد.