در طول دو دهه گذشته خودکارآمدی به‌عنوان یک عامل انگیزشی مهم در پژوهشهای مربوط به رفتار انسان مطرح شده است. این عامل نقش به سزایی در بهبود و افزایش عملکرد تحصیلی فراگیرندگان ایفا میکند. پژوهش پیش رو سعی دارد با بیان ابعاد و شاخصههای خودکارآمدی درزمینۀ تحصیلی به بررسی رابطه میان این عامل انگیزشی با موفقیت تحصیلی پرداخته و نقش استادان را در تقویت و افزایش خودکارآمدی دانشجومعلمان رشته عربی تبیین نماید. شیوه پژوهش، توصیفی ـ تحلیلی است. یافتهها نشان میدهد استادان رشته عربی با شناخت ویژگیهای رفتاری ـ عاطفی دانشجویان و با به‌کارگیری راهبردهای شناختی و فراشناختی در تعامل با آنان میتوانند تأثیر بسیاری در ایجاد پندارههای مثبت در درون آنها مانند پرهیز از اهمالکاری، میل به درگیری تحصیلی و انگیزش پیشرفت، تفکر انتقادی، حل مسئله، خودتنظیمی و یادگیری مشارکتی داشته باشند. علاوه بر این، میتوانند شوق و انگیزه دانشجویان را نسبت به دروس مربوط به این رشته افزایش داده و به بهبود عملکرد تحصیلی آنها کمک نمایند.
)