این پژوهش با هدف بررسی تأثیر آموزش زبان عربی با الگوی تدریس مشارکتی جیگ ساو بر انگیزهی پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان پسر پایه نهم متوسطه اول انجام گرفته است. روش پژوهش شبه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون پس‌آزمون با گروه آزمایش و گواه است. جامعه آماری شامل کلیه دانش‌آموزان پسر مشغول به تحصیل پایه نهم متوسطه اول شهرستان هرسین است. برای دستیابی به این هدف نخست یک نمونه 30 نفری به روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شد سپس به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه انگیزشی ولرند است. پیش‌آزمون انگیزش تحصیلی در هر دو گروه آزمایش و کنترل توسط پژوهشگر به اجرا درآمد. در گروه آزمایش، ابتدا معلم درس خود را به‌طور کامل به دانش‌آموزان ارائه کرد و از الگویتدریس مشارکتی از نوع جیگ ساوبه عنوان مکملی برای مفهوم آموزش داده شده استفاده نمود و در گروه کنترل برای آموزش مفاهیم زبان عربی، به روش معمول خود عمل کرد. در ادامه پس‌آزمون انگیزش تحصیلی توسط پژوهشگر اجرا و داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار Spss بررسی شد. تحلیل داده‌ها با استفاده از تکرار اندازهگیری نشان داد که بعد از آموزش تفاوت معناداری در نتایج حاصل از انگیزهی پیشرفت تحصیلی گروه آزمایشی در مقایسه با گروه کنترل ایجاد شد اثر تکرار با مقدار F برابر با 57/37 که در سطح (p ≥ 0.001) معنادار است. یافته‌های این پژوهش درمجموع اعتبار و اعتمادپذیری برنامه آموزش به شیوه تدریس مشارکتی جیگ ساوبه عنوان یک ابزار مؤثر برای افزایش انگیزهی پیشرفت تحصیلی درس عربی دانش‌آموزان را مورد تائید قرار داد.
رضایی, محسن. (1400). بررسی تأثیر آموزش زبان عربی بر انگیزهی پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان براساس الگوی تدریس مشارکتی «جیگ ساو». پژوهش در آموزش زبان و ادبیات عرب, 3(4), 148-156.
MLA
محسن رضایی. "بررسی تأثیر آموزش زبان عربی بر انگیزهی پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان براساس الگوی تدریس مشارکتی «جیگ ساو»", پژوهش در آموزش زبان و ادبیات عرب, 3, 4, 1400, 148-156.
HARVARD
رضایی, محسن. (1400). 'بررسی تأثیر آموزش زبان عربی بر انگیزهی پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان براساس الگوی تدریس مشارکتی «جیگ ساو»', پژوهش در آموزش زبان و ادبیات عرب, 3(4), pp. 148-156.
VANCOUVER
رضایی, محسن. بررسی تأثیر آموزش زبان عربی بر انگیزهی پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان براساس الگوی تدریس مشارکتی «جیگ ساو». پژوهش در آموزش زبان و ادبیات عرب, 1400; 3(4): 148-156.
)