در تاریخ ادبیات عرب، پیوسته شاعرانی بوده اند که برای ادبیات، غیر از وظیفه ی لذت آفرینی وخلق زیبایی، وظیفه ای فرا هنری نیز قائل بوده و از آن در جهت تهذیب اخلاق و برپایی ارزش های انسانی در جامعه بهره برده اند. این موضوع در شعر معاصر عرب به روشنی مشاهده می شود. پژوهش حاضر سعی دارد به بررسی منشأ آموزه های اخلاقی و تبیین مهم ترین مؤلفه های آن در شعر این دوره بپردازد. شیوه پژوهش، توصیفی و روش تحلیل اطلاعات کیفی می-باشد. یافته ها نشان می دهد شاعران معاصر عرب علاوه بر گرایش فطری به فضایل انسانی و اخلاق کریمه، به دلیل بروز تحولات اجتماعی، سیاسی و فرهنگی در این عصر؛ و تسلط فرهنگ استعماری غرب بر سرزمین های خود، با الهام از تعالیم الهی و اسلامی، و با درک رسالت خویش در هدایت جامعه به سمت کمال و مبارزه با ضدّ ارزش ها، موضوعات اخلاقی، به ویژه اخلاق اجتماعی را از مقاصد شعری خود قرار داده اند.
)